گلاں کردی صغرا نال دیواراں دے اکبر ویر دیاں
ہورے کیوں نئی آیا کیوں نہ خبراں لئیاں بھین دلگیر دیاں
روز نانے دے وی دربار تے عرضاں کردی
ویر ملوا دے مینوں نانا میں جاواں مردی
اے جدائیاں مینوں جیوندیاں مار گئیاں تیری تصویر دیاں
جا کے پردیس کوئی خط وی نہ پایا مینوں
کیہڑی مجبوری بنی لین نہ آیا مینوں
میں اں بیمار بڑی مینوں تانگاں ہر دم وچھڑے ویر دیاں
اوہدا اے درد وچھوڑا میں کدوں تک سہنا
نئیوں کلیاں میں اوہدے باجوں اک پل رہنا
اوہنوں آکھو کے لوے خبراں اجڑی ہوئ آ کے ہمشیر دیاں
اوہدے سینے چہ ظلم دی میں ہے برچھی ویکھی
خاک اڑاندی وچہ مقتل دے ہے امڑی ویکھی
خیری وطناں تے آوے مینوں فکراں نیں سدا ھاۓ چن ویر دیاں
جیویں وچھڑے نہ کدی وچھڑن انج بھین بھرا
نہ کدی بھین کوئی ویکھے بہرا دا رستہ
بولو سارے أمین تے دعاواں پوریاں ہون توقیر دیاں