فاطمہؑ جائیاں ویراں دیاں لاشہ تے رو وینڑ پاندیاں
ویرنا جے رسیاں نہ پاندیاں تیری تُربت بناندیاں
کُجھ لوگ شام والے میرے گھر نوں جلاندے نے
نانے دے کلمہ گو پے سر ننگے ٹراندے نے
پتھراں دیاں بارشاں چہ بھیناں تیرا عابدؑ بچاندیاں
تیرے آسرے تے غازیؑ پردیس میں وسایا
واجا وی ماریاں میں رو رو کے میں بلایا
سو گیا دریا دے کنڈے جاکے تینوں کیویں اُٹھاندیاں
جدوں پچھیاں سی ستم گاراں کیڑی علیؑ دی دھی اے
رت پاک مہاری دی انکھیاں توں دُھل پئی اے
ماںفصہ توڈسا فصّہ دی کنڈدے اولے رئیاں اتھرو وگاندیاں
تفصیر انما دی وارث کساءدی ہاں میں
باغی نہ آکھو لوکو دھی مصطفےٰ دی ہاں میں
اجڑیاں ہر موڑ تے رو رو کے رئیاں خطبے سناندیاں
دربار والی پیشی زینبؑ نوں مار گئی اے
نانے دین توں ہائے جیڑی بچڑے وار گئی اے
بے خطا نامحرماں دے کولوں رئیاں جھڑکاں نے کھاندیاں
چن پیر دا ملنگ اے نوکر تیرے بھرا دا
اصغر نے عزت پائی صدقہ تیری ردا دا
ہر ویلے بی بیؑ دیاں دعاواں عرشاں توں آندیاں
چن پیر دے ملنگ پے اکبر دا نوحہ پڑھ دے
کُل انبیائؑ وی ماتم اصغر دے نال کر دے
اینا لئی بی بیؑ دیاں دعاواں عرشاں توں آندیاں