سجاد ؑ دے جگر کوں کھا گئے بازارِشام اے
سر ننگے دھی علی ؑ دی بازار بلوا عام اے
زینب ؑ دا شام ونجڑاں میکوں کنڈاں نیں بُھلنڑاں
بُھل ویساں کربلا کوں میکوں نیں بُلھنڑیں شام اے
ہرویلے اکھیاں دے ہائے سامنڑیں ہے راہندا
کیویں رت روکے اکھیں دی اکھیاں اِچہ میڈے شام اے
جیں سانگ نا ل لُٹیا برُقعہ علی ؑ دی دھی دا
فاسق اعلان کیتاگھنے پہلا او انعام اے
سجاد ؑ توں کہیں پوچھیارت کیوں ہو روندے مولا
میکوں رت رووا گئی اے ہا ئے شام شام شام اے
غربت دا وقت اے جیاء عابدؑ تے آ گیا اے
پھوپھیاں دے نال قیدی کڑیاں دے وچہ امام اے
زینبؑ کوں ڈیکھ ٹُر دا ہائے بے ردا بازار اچہ
ہسدے رہین شامی ہر موڑ تے تمام اے
وچہ سر دے لگا پتھر جیں ویلے دھی علی ؑ کوں
ڈتا چھوڑ مُہاراں کو ں بازارو چہ امام اے
فیصل میڈے اَ کھیں کوں محشر تایں نہ بُھلسی
فاسق دے نال زینب ؑ کیتاجیویں کلام اے